W Boże Ciało wybieramy się w ósemkę w nieznany nam dotąd rejon Stobrawskiego Parku Krajobrazowego koło Opola.

Startujemy z Łubnian i na początek trafiamy na takie murale.

Kobieca część ekipy - Ewa Jola i Lila (brakuje Lidki) czyli ...

... Leśnych Dziadków nie znaleźliśmy.

Ale mimo to wjeżdżamy w lasy.

Po 20 km należy się kawa i małe co nieco. Byłoby jeszcze lepiej, gdyby nie czas oczekiwania na to co nieco - ok. 50 min.

Ruszamy dalej - Piotr.

Nieco zarośnięty, ale ładny fragment szlaku.

Docieramy do stawów na Budkowiczance.

W robieniu selfiaków nie mam zbyt dużej wprawy ;)

Mijamy kolejne stawy.

Mijamy ładną aleję dębów.

I docieramy do Pokoju. To kościół ewangelicki.

A to wnętrze kościoła katolickiego.

Jedziemy do partku założonego przy dawnym pałacu z XVIII w.

Budynek gminnej biblioteki.

Głaz z popiersiem księżnej Matyldy.

Park w Pokoju.

Ruiny tzw. Salonu Wodnego.

Śpiący lew - postawiony na cześć księcia Eugeniusza Wirtemberskiego.

Wyjeżdżamy z Pokoju i trafiamy na misia na miarę naszych możliwości.

W Zagwiździu zaglądamy do dawnej huty żelaza.

Koło wodne kuźni.

Spotykamy opiekuna zabytkowego zespołu budynków, który oprowadza nas po obiekcie i opowiada o zgromadzonych tu przedmiotach.

Budynki zostały zaadaptowane na muzeum przeróżnych staroci ściągniętych z okolic Zagwiździa.

Zespół huty pochodzi z 1754 r.

W budynku kuźni zachował się napędzany kołem wodnym młot.

Budynki huty w Zagwiździu.

Żegnają nas krowy.

Nieudana partia odlewanych w hucie luf armatnich wykorzystana została jako słupki na moście.

Kościół w Zagwiździu był zamknięty, więc jedziemy dalej, bo zrobiło się już późno.

Trasa wycieczki. Przejechaliśmy ponad 60 km.