Dzisiejszą, ponad 90 kilometrową trasę zaczynamy od uzupełnienia zapasów (głównie płynów) w Netto w Meyenburgu.

W zamku w Meyenburgu mieści się Muzeum mody - chyba dość ciekawe, ale w poniedziałki zamknięte.

Ruszamy zatem dalej - tyralierą.

Kolejny pretekst do krótkiego odpoczynku - kościółek z I poł. XVIII w. w miejscowości Schmolde.

Tuż obok pasły się dwie sympatyczne alpaki i osioł.

Jedziemy tuż obok sporej farmy wiatraków, z których jeden wydaje odgłosy jakby miał się za chwilę rozpaść. Lepiej stąd uciekać :)

Nowiutka wiata też zachęca do chwili odpoczynku.

Dopiero ok. 14:00 w Pritzwalk znajdujemy miejsce do wypicia kawy przy markecie REWE.

A to jakieś jajo o nieznanym przeznaczeniu.

Rzucamy okiem na pałac w Wolfshagen.

Kościółek w Seddin.

Spokojnnymi asfaltami jedziemy w kierunku Perlebergu.

Ale po drodze zaglądamy do niewielkiej wioski Kreuzburg z takim oto kościółkiem z końca XVII w.

A tak wygląda dość typowa w tych rejonach zabudowa wioski z pozostawioną, starą nawierzchnią drogi.

Perleberg - ostatnie większe miasto na naszej dzisiejszej trasie.

Posąg Rolanda na rynku. Figura Rolanda, którą można spotkać w wielu miastach symbolizowała w średniowieczu niezależność miasta, prawo do wolnego handlu oraz własnej jurysdykcji.

Perleberg.

Perleberg - kościół św. Jakuba i ratusz.

Ok. 18:30 dojeżdżamy do Wittembergi, gdzie mamy zarezerwowaną kwaterę. Dla wyjaśnienia, to nie ta Wittemberga od Lutra.

A to nasz dzisiejszy nocleg - mamy do dyspozycji dwa domki i pokój w budynku.

Wzruszyły nas ręczniki w formie łabądków.

Wieczorem idziemy na obiad do Starej Olejarni (Alte Ölmühle) - dużego kompleksu poprzemysłowego.

Dziś mieści się tu hotel, restauracje, browar i inne obiekty.

W dawnych zbiornikach olejowych jest dziś basen do nurkowania o głębokości 10 m oraz park wspinaczkowy.

Nas interesuje restauracja, w której mamy już zarezerwowany stolik. Ceny nie są niskie, ale da się znaleźć również coś tańszego.

Trasa, dzień 7: Bad Stuer - Wittenberge 90 km.

W Wittenberdze mieliśmy zostać dwie noce, ale złe prognozy pogody na pojutrze skłoniły nas do dalszej drogi dzień wcześniej. Przed wyjazdem jedziemy jednak na krótką przejażdżkę po mieście.

Oglądamy jeszcze raz Starą Olejarnię i przyległe obiekty położone nad Łabą.

Brama miejska.

Ratusz.

Szczególnie spodobała nam się ulica z kolorowymi parasolkami.

Trasa dzień 8: Wittenberge - miasto 6 km.

Żegnamy Wittenbergę i jedziemy do Rathenow. Po drodze wstępujemy do Rühstädt - wioski bocianiej.

Są i bociany.

Jest oczywiście kościółek.

Oraz pałac, w którym mieści się hotel.

Jest też drewniany bocian...

... i fontanna z Syrenką.

Dalsza trasa prowadzi wałami wzdłuż Łaby.

Teraz należałoby tylko włączyć tempomat i asystenta pasa ruchu.

Wałami jedzie się lekko, łatwo i ... trochę nudno.

Jola jedzie przez pola - tak mi się jakoś rymło ;)

Docieramy do Havelbergu - miasta, którego początki sięgają X w.

Ale najpierw zwiedzamy "Haus der Flüsse", czyli "Dom rzek" - Centrum Informacji Rezerwatu Biosfery Środkowa Łaba.

Stara częśc miasta położona jest na wyspie.

My zmierzamy do górującej nad miastem katedry.

Początki katedry w stylu romańskim sięgają XII w. Potem przebudowano i rozbudowano ją w stylu gotyckim.

Ołtarz.

Widok spod katedry na Havelberg.

Wierzby to element nie tylko polskich nizinnych krajobrazów.

Po długich i bezskutecznych poszukiwaniach czegoś do picia i jedzenia wreszcie trafiamy na małą wiejską knajpkę w Schollene.

Jest nawet wolny, 6 osobowy stolik - w sam raz dla nas.

I na dodatek trafiamy na tanie i smaczne - chyba lokalne - danie. Jest to coś w rodzaju omletu czy naleśnika, w którym znajduje się nadzienie przypominające nasze pieczonki ziemniaczane.

Wreszcie docieramy na kamping pod Rathenow, który wzbudził wiele emocji i kontrowersji.

A większość problemów stworzył ten mały przedmiot - pilot służący do wszystkiego - począwszy od otwierania bramy i furtki do uruchamiania prysznica. Na 6 osób dostaliśmy dwa piloty za kaucją 30 EUR każdy. Na domiar złego prysznice nie chciały się uruchamiać.

Trasa dzień 8: Wittenberge - Rathenow 87 km.

Pogoda okazała się lepsza niż zapowiadano, ale i tak zrobiliśmy sobie zasłużony dzień przerwy. Zwiedzamy tzw. Optik Park w Rathenow, który jest bardziej arboretum niż "optik".

Ale są też elementy typu "optik".

Jola dosiadła krokodyla.

W ramach zwiedzania można sobie popłynąć tratwą.

Można też poobserwować ptactwo wodne...

... i roślinność wodną.

... wszędzie ta ideologia ;)

Po obejrzeniu miasta, które jest dość współczesne i wstąpieniu na tradycyjną kawę podjeżdżamy pod wieżę Bismarcka.

Wracamy efektowną, wiszącą kładką.

Trasa, dzień 9: Rathenow - miasto 18 km.

To chyba jedyny taki odcinek szlaku - bez asfaltu, bez betonu i nawet bez szutru. Nam się podoba, choć na dłuższym dystansie nie byłoby lekko i szybko.

A tu już typowa, betonowa dwupasmówka.

W Milow, przy aptece znajdujemy ocieniony stolik i ławy, a w pobliskiej piekarnio-cukierni kawę i ciastka. Nic więcej nie potrzebujemy.

Po wycieczce szlakiem katowickich murali częściej zauważamy murale również w innych miejscach. W jednej z mijanych wiosek trafiamy na takie wieloznaczne i symboliczne dzieło.

W Havelsee zaskakuje nas nieco przeprawa promowa - jakoś nie zauważyliśmy jej na mapie.

Po krótkim oczekiwaniu płyniemy na drugi brzeg Haveli.

A na drugim brzegu drobna awaria u Agi - pierwsza na trasie guma.

Na specjalne życzenie Joli uwieczniam znak przejazdu kolejowego, który często tu spotykamy.

Tu droga i ścieżka rowerowa dopiero powstają, więc są drobne utrudnienia, które udaje nam się pokonać.

W Plaue zatrzymujemy się w parku zamkowym przy pomniku aptekarza i pisarza Theodora Fontane, by przekąsić małe co nieco.

Autor relacji na razie pomnika nie posiada, ale zawsze można się przymierzyć. [Fot. Ola]

Tuż obok można obejrzeć kościół.

A nieco dalej kamienną rogaciznę.

W Kirchmoser miał być pomnik lokomotywy, a znaleźliśmy jakiś bunkier oraz duże zakłady przemysłowe związane chyba z taborem kolejowym.

To przykład ozdabiania różnych nieciekawych zwykle obiektów typu transformatory i inne betonowe klocki "malowidłami". Najczęściej tematem takich obrazków była jednak przyroda - rośliny i zwierzęta.

Z niejakim trudem odnajdujemy dość ukryty kamping, a raczej stanicę wodną w Brandengurgu nad Havelą. Miejsce okazuje się skromne, ale całkiem miłe i bardzo tanie.

Idziemy na pieszy spacer po mieście. Planujemy też coś zjeść.

Steintorturm - kamienna wieża bramna stanowiąca część średniowiecznego systemu obronnego miasta.

A to pomnik nieco nowszej historii - pomnik i cmentarz poległych żołnierzy radzieckich.

Tu gdzieś powinien być "Kartoffelkäfer" (stonka ziemniaczana ?) gdzie planowaliśmy coś zjeść.

Niestety wszystkie miejsca były zajęte lub zarezerwowane.

Coraz głodniejsi zwiedzamy więc dalej. Kierujemy się w stronę katedry.

Katedra św. Piotra i Pawła w Brandenburgu nad Hawelą. Budowę rozpoczęto w 1165 r. w stylu romańskim, potem rozbudowano w stylu gotyckim.

Idziemy w stronę starego rynku (Altstadt) mijając kościół św. Gotarda.

Ratusz staromiejski z 2 poł XV w. Po połączeniu starego i nowego miasta w XVIII w. stracił swoje funkcje, ale po II wojnie św. znów stał się siedzibą władz miasta.

Wieża ratusza.

I znów spotykamy Rolanda. Figura pochodzi z XV w.

Mijamy kolejne ulice, a z jedzeniem nadal kiepsko - zwykle wszystko zajęte lub zarezerwowane. Dziwne, bo to dopiero czwartek, a nie żaden weekend.

Ale za to są murale.

I zabytkowe skrzynki pocztowe.

Mieliśmy już zajrzeć do Netto i zakupić eintopf w puszce, ale trafiamy na całkiem miłą pizzerię, której obsługa przygotowuje dla nas dodatkowy stolik.

Wracając na kamping rzucamy okiem na różne dziwne detale architektoniczne. Od lewej: "licht, kraft, wärme" (światło, moc, ciepło).

I kolejne pomalowane skrzynki.

Trasa, dzień 10: Rathenow - Brandenburg an der Havel 64 km.

Ostatni odcinek naszej trasy wiedzie z Brandenburgu do Poczdamu.

I znów po wałach.

Miłośnicy ptaków mieliby tu co obserwować. Tu mijamy całe stada dzikich gęsi.

Takie słupki spowalniające zaatakowały sakwę Romka, co z kolei spowodowało upadek i skrzywienie ramienia korby. Na szczęście Romkowi nic się nie stało, a dzięki bliskości stacji kolejowej mógł się ewakuować do Poczdamu.

Reszta ekipy dokończyła trasę zgodnie z planem. Na ostatnią noc zakwaterowaliśmy się w pensjonacie Villa Kiewitt.

Po zamówieniu jedzonka "na dowóz" (mając złe doświadczenia z szukaniem miejsc w knajpach) ruszamy na spacer po poczdamskim Parku Sanssouci. Pałac Charlottenhof w stylu antycznym jest dość skromną budowlą.

Romkowi jeszcze daleko do rozmiarów tego drzewka - nawet po obiedzie ;)

Mijamy kompozycje kwiatowe i zmierzamy do ...

... imponującej budowli czyli Nowego Pałacu z XVIII w.

Pałac powstał na polecenie króla pruskiego Fryderyka Wielkiego w 2 poł. XVIII w. po wojnie siedmioletniej.

I jeszcze widok z drugiej strony.

Idziemy dalej i mijamy oranżerię.

Za pałacem znajduje się historyczny młyn.

Właściwy pałac Sanssouci z charakterystycznymi tarasami, który był letnią rezydencją króla jest budowlą znacznie skromniejszą niż Nowy Pałac.

Pałac Sanssouci rozbudowany na polecenie Fryderyka w rokokowym stylu w latach 1745–1747, stał się jak czytamy w Wikipedii " ...swoistą mekką myślicieli ówczesnej Europy. Zamiast balów, maskarad i polowań dominowały w Sanssouci dyskusje filozoficzne, przechadzki, lektury i koncerty."

I kolejne obserwacje z drogi powrotnej do domu.

W pobliżu naszego pensjonatu taki mural - mozaika.

Trasa, dzień 11: Brandenburg an der Havel - Poczdam 58 km.

W sobotę żegnamy się z Ewą, Agą i Romkiem i jedziemy - tym razem rowerami na zwiedzanie Poczdamu. Mijamy poczdamską Bramę Brandenburską.

Głównym celem dzisiejszej wycieczki po mieście jest pałac Cecilienhof.

W dniach od 17 lipca do 2 sierpnia 1945 r. w Cecilienhof odbyła się Konferencja Poczdamska, której poświęcona jest bardzo dobrze przygotowana ekspozycja muzealna.

Prezentowane są m.in. gabinety głównych uczestników konferencji - tu gabinet Stalina.

Przy tym stole zapadały decyzje i ustalenia dotyczące funkcjonowania świata po II wojnie św.

Na wewnętrznym dziedzińcu zachowano kwietnik w kształcie czerwonej gwiazdy, założony przez żołnierzy sowieckich.

A to kapelusz, laska i i cygaro Winstona Churchilla.

W Nowym Ogrodzie znajduje się również browar Meierei. W budynku mieściła się pierwotnie pałacowa mleczarnia.

Poczdam to prócz centrum rozległe tereny z szeregiem zespołów parkowych i pałacowych. Tu Pałac Marmurowy.

A to maszynownia parowa w zespole pałacowym Babelsberg.

A to Teltowkanal stanowiący odnogę Haveli.

Okrążamy wzgórze Babelsberg.

Podjeżdżamy pod neogotycką wieżę zbudowaną w poł. XIX w. dla cesarza Wilhelma I. [Fot. Ola]

Wracamy do centrum i docieramy na Stary rynek z kościołem św. Mikołaja.

Na koniec oglądamy stację pomp dla fontann pałacu Sanssouci zbudowaną w poł XIX w. w stylu orientalnym i przypominającą meczet. Niestety obejrzenie wnętrza nie jest aktualnie możliwe.

Podczas krótkiego odpoczynku przed zakończeniem trasy obserwujemy charakterystyczne ptaki. Po poszukiwaniach w internecie okazuje się, że były to kurki wodne.

Wracamy na parking, gdzie od dwóch tygodni czeka na nas nasz pojazd. Do domu wracamy w ulewach i korkach o północy.

Trasa, dzień 12: Poczdam 25 km. W sumie przejechaliśmy ok. 750 km.