Na początku roku Ola postanowiła, że wyciągnie nas w szeroki świat. Wybór padł na Japonię, gdzie była 10 lat temu. Pod koniec stycznia mieliśmy już zakupione bilety lotnicze.

Wylot z Okęcia mieliśmy w sobotę, 10 maja. Noc z piątku na sobotę spędziliśmy w gościnnych progach Tomaszka, w Nowej Iwicznej, gdzie obejrzeliśmy bogatą kolekcję dzieł oraz warsztat naszego gospodarza, który w ostatnich latach postanowił zostać artystą ludowym :)

Po 9-godzinnym locie nastąpiła 6-godzinna przerwa na lotnisku w Pekinie.

Zgodnie z planem, po kolejnych 3 godz. lotu wylądowaliśmy na lotnisku Kansai pod Osaką, położonym na wysepce połączonej z lądem mostem. Stąd autobusem jedziemy prosto do Kioto.

Tu spędzimy pierwsze 4 noce. Apartament jest - jak to w Japonii - mały, ale funkcjonalny.

W łazience jest nawet pralka. Jest też aneks kuchenny.

A to taka spotykana tu ciekawostka - spłuczka napełnia się przez zewnętrzny kranik, który można wykorzystać do opłukania rąk.

Resztę dnia spędzamy na odpoczynku po długiej podróży, a rano zaczynamy zwiedzanie. Najpierw wymieniamy pieniądze i kupujemy takie oto karty na lokalną komunikację obowiązujące w całym kraju. Można je doładowywać w automatach na dworcach. Dodatkowe bilety trzeba kupować jedynie na długodystansowe autobusy i pociągi z rezerwacją miejsc.

Zwiedzanie zaczynamy od północno-zachodniej części Kioto. To co trzyma Ola, to bilet wstępu na teren Kinkaku-ji czyli Złotego Pawilonu.

Kinkaku-ji - Świątynia Złotego Pawilonu pokryta jest prawdziwymi płatkami złota.

Specyficzna metoda kształtowania sylwetki drzewa.

Złoty pawilon z bliska.

Świątynię otacza ogród ze stawami.

Pierwsza pozycja programu za nami. Idziemy 1,5 km dalej, obserwując średnio piękną, współczesną architekturę przedmieść Kioto ozdobioną wszechobecnymi słupami z plątaniną drutów.

Po drodze wstępujemy na kawę i sernik lawendowy do miłej kawiarenki.

Kolejny punkt programu, to świątynia Ryōan-ji ze znanym ogrodem zen.

Kompleks położony jest w parkowo-leśnym otoczeniu. Uwagę zwracają typowe tutaj klony (prawdopobnie drobnolistne).

Ryōan-ji jest świątynią buddyjską buddyzmu zen.

Ryōan-ji (jap. „Świątynia Uspokojonego Smoka”).

A to słynny choć bardzo ascetyczny ogród zen. Składa się z 15 kamieni ułożonych na równo zagrabionym żwirku tak, by z żadnego miejsca nie były widoczne wszystkie.

Krótki odpoczynek w towarzystwie szkolnych wycieczek.

Przyroda jest tu bardzo bujna, nawet w parkach.

To wygląda jak sekwoja.

Zaraz po przylocie zwróciłem uwagę na powszechne tu, a niespotykane u nas modele małych, kompaktowych i kanciastych samochodzików.

Dodajmy, że w Japonii obowiązuje ruch lewostronny, do czego trzeba się przyzwyczaić również jako pieszy.

Pociągiem podjeżdżamy do dzielnicy Arashiyama by obejrzeć kolejne świątynie i las bambusowy. A na ulicy rikszarze.

Arashiyama - Tenryu-ji.

Wnętrza świątyń są dość skromne.

Można jednak podziwiać ciekawe detale. To ponoć taki dzwonek.

Ciekawe są natomiast otaczające świątynię ogrody.

Można odpocząć lub pokontemplować na matach tatami, ale przed wejściem należy zdjąć buty.

Kolejny ołtarzyk.

Wchodzimy do lasu bambusowego.

Ale są też całkiem ładne klony.

Zrobić tutaj zdjęcia bez ludzi jest prawie niemożliwe...

... chyba, że podniesiemy obiektyw do góry.

Kontynuując nasz spacer trafiamy przypadkiem na teren małej, ale ciekawej świątyni Jojakko-ji położonej na wzgórzu.

Zaletą tego miejsca jest cisza i spokój.

Pojawiają się też dalsze widoki na miasto.

Skromna, ale ładna pagoda.

Pomniczek narciarzy? Chyba nie bardzo ;)

Wracamy do Arashiyamy i poszukując obiadu trafiamy nad rzekę Katsura.

W okolicach stacji kolejki można podziwiać instalację kolumn kolorowych materiałów na kimona tzw. "kimono forest" .

A to już okolice naszej kwatery.

Pierwszy dzień w Kioto z zaznaczonymi niektórymi zwiedzanymi miejscami.